- 29 grudnia 2020
- Autor: Magdalena
- Kategoria: Finanse
Bardzo częstym problemem wielu przedsiębiorców, zwłaszcza noworozpoczynających przygodę z prowadzeniem działalności, jest identyfikacja kosztów, które są kosztem podatkowym w rozumieniu przepisów, czyli takim kosztem, który obniża nam podstawę opodatkowania.
W tym artykule zajmę się przypadkiem przedsiębiorstw i spółek osób fizycznych, podlegających pod ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozliczających się na zasadach ogólnych i podatku liniowym.
Aby dobrze zidentyfikować koszt podatkowy należy sięgnąć do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Art. 22 ust.1. niniejszej ustawy brzmi: “Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.”
Rozłóżmy zatem ten przepis na czynniki pierwsze:
1 Aby koszt był kosztem podatkowym musimy go PONIEŚĆ. Nie ma mowy tu o kosztach “wirtualnych”, które planujemy ponieść w przyszłości. Dowodem na poniesienie kosztu jest posiadanie dokumentu: faktury, rachunku, w pewnych sytuacjach paragonu lub innego dokumentu dozwolonego prawem, który spełnia określone warunki, w tym dowody wewnętrzne. Czyli bardzo ważne jest udokumentowanie właściwe poniesionego kosztu.
2 Koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów – oznacza to, że niekiedy, aby móc osiągnąć przychód musimy ponieść jakiś koszt. Mamy tu związek przyczynowo-skutkowy. Ważne, by koszt miał bezpośredni lub pośredni związek z uzyskanym przychodem. Koszty, które nie mają żadnego związku z przychodami naszej branży – nie są kosztami podatkowymi.
3 Nie są kosztem podatkowym koszty wymienione w art.23 ustawy o PIT – w przytoczonej ustawie jest zamknięta grupa kosztów, które nie mogą zostać uznane za koszty podatkowe. Najpopularniejsze to:
– usługi gastronomiczne
– koszty reprezentacji, rozumianej jako wystawność, okazałość
– wszelkie kary, grzywny
– ubezpieczenie AC samochodu osobowego w proporcji powyżej 150 tys. zł wartości pojazdu
– amortyzacja samochodowy osobowego do wartości 150 tys. zł.
Pamiętajmy, że celem każdej działalności jest ZYSK. Zatem wielomiesięczne lub wieloletnie generowanie kosztów w działalności nie jest wskazane. Oczywiście mogą zdarzyć się takie sytuacje, ale wtedy podlegają dodatkowym wyjaśnieniom.